LBRT, Balans en Mama Vita trakteren

Wat een goed initiatief van de LBRT, oudervereniging Balans en Mama Vita.
Zij hebben hun krachten gebundeld en komen met een gezamenlijke publicatie:

Ouderbetrokkenheid #1

Al jaren ben ik lid van de oudervereniging Balans en haal daar al die jaren zeer waardevolle informatie vandaan. Daarnaast ben ik, inmiddels geregistreerd, lid van de LBRT en heb me over de jaren op velerlei manieren voor deze organisatie ingezet. Ook weten zij mij altijd met het laatste nieuws en ontwikkelingen scherp te houden. Mijn kennis over Mama Vita is nog niet groot maar ga me er zeker in verdiepen.

Via de LBRT kreeg ik deze eerste publicatie digitaal toegezonden en wil hem graag (met toestemming) met jullie delen. Daarnaast ook oproepen om lid te worden als ouder van Balans en als collega misschien wel van Balans of beiden. Een abonnement op dit nieuwe tijdschrift misschien? Want, zoals in de artikelen “De kracht van samenwerking” en “Educatief partnerschap” laten zien, we moeten het samen doen. We zijn elkaars verlengstuk: ouders, ‘school’ en RT.

In ‘Leesproblemen en Dyslexie’ staat goed te lezen wat de huidige stand van zaken is rondom Dyslexie. Het geeft een schat aan doorklik mogelijkheden om nog meer informatie te halen bijvoorbeeld bij de website Dyslexie Centraal. In het artikel ‘Lezen kan altijd!’ wordt er ook nog eens duidelijk aangegeven hoe er bij leesproblemen (allerlei mogelijke achtergronden) gecompenseerd kan worden!  Passendlezen.nl biedt een scala aan mogelijkheden voor PO- en VO-leerlingen. Lees het artikel, zou ik zeggen.

Hoe leuk is het om nu te lezen over sprookjes en hun nut. In het interview met Brian Banks over de kracht van sprookjes, raak je misschien wel geïnspireerd voor de feestdagen. De Sint en Kerstman of……   zijn altijd blij met een goede tip.

Als laatste wil ik jullie wijzen op o.a. vergoedingsmogelijkheden. In het artikel ‘Vragen van ouders aan de Remedial Teacher’ staan een aantal zorgverzekeraars vermeld die hierin tegemoetkomen. Als geregistreerd lid van de LBRT val ik ook onder deze vergoedingsregeling. Dus ook hier geldt: lezen dat stuk.

Ik hoop dat jullie geïnspireerd zijn geraakt om deze eerste publicatie te lezen. Want jullie krijgen het allemaal cadeau, klik daarvoor op de volgende link:
Ouderbetrokkenheid #1

Feedback kan altijd via mijn emailadres  liliansloprt@quicknet.nl en wordt zeker gewaardeerd.

Tot de volgende keer

🙂  Lilian

Corona, creatieve uitdaging voor RT en scholen

Het leest als een spannend boek maar……
Iets wat misschien  in een science fiction film het thema is: “Het land, de wereld, op slot”.
Dan denk je, dat kan alleen in een film, nooit in het echt. Nou echt wel!
En hoe gaan we daar mee om? Het is beangstigend maar heeft ook een uitdaging in zich.
Net als het afscheid moeten nemen van een geliefde, moet je ook hier doorheen. Dat zullen we eensgezind moeten doen, dan gaat het lukken. Houden aan richtlijnen van de deskundigen en zelf je gezonde verstand gebruiken zal ons er doorheen helpen. En nu na twee weken van onzekerheid waarin o.a. het onderwijs werd gevraagd door te gaan is het toch zo ver.

Er zijn verregaande maatregelen  genomen t.a.v. het onderwijs. De scholen gaan vanaf maandag 16 maart voorlopig tot 6 april ‘dicht’, schoolsluiting dus. Ik heb de berichtgeving van vandaag afgewacht om daarna contact te zoeken met de ouders van mijn leerlingen, maar had al besloten om in een andere vorm de RT voort te zetten. Ik wil hiermee het risico om ziek te worden, of het door te geven, minimaliseren. Ik geef les aan leerlingen van meerdere scholen in deze regio en kom voor een aantal ook op verschillende scholen. Het risico dat ik het oploop en doorgeef is daardoor groot. Daarnaast heb ik een volledige lesbevoegdheid en kan, als ik gezond blijf, eventueel voor de klas als dat op een gegeven moment nodig mocht blijken.

Mijn voorstel aan de ouders is om de RT voor te zetten maar dan met de digitale lesprogramma’s die ik tot mijn beschikking heb. In de eerste instantie gericht op de aandachtspunten zoals we die afgesproken hebben voor de leerling. Omdat ik de resultaten van de kinderen kan volgen kan ik feedback geven, net als dat ik in de RT-setting zou doen, alleen nu per email. In de wekelijkse feedback zorg ik voor terugkoppeling naar waar nog aandachtspunten liggen. Het oefenprogramma pas ik dan aan op die feedback. Ook kan ik verwijzen naar instructie video’s en heb ik de mogelijkheid materiaal via email versturen die de ouders kunnen printen en laten verwerken.

Deze manier van werken staat natuurlijk ver van de RT in de één op één situatie. Maar op deze manier kunnen we wel door en kunnen we stappen voorwaarts blijven maken, is mijn verwachting. Het is voor ons allemaal een nieuwe en onbekende situatie maar we gaan ons best doen om goed door deze periode heen te komen. Help mij, heb ik de ouders gevraagd, om dit te laten slagen en geef de feedback die nodig is om deze opzet te laten slagen. Ik zie het als een gigantisch leermoment, niet alleen voor mij maar ook voor onze maatschappij. Laten we met elkaar naar onconventionele oplossingen zoeken. Daarnaast zie ik het als de ultieme waarschuwing van de natuur, we zullen moeten veranderen en ook dat kunnen we alleen als we dat samen doen!

Ik wens iedereen sterkte en wijsheid maar vooral gezondheid.

Tot de volgende keer:-)

Al 20 jaar met veel plezier RT-er!

Met nog een staartje van de griep op de bank werd ik plotseling door mijn man ‘ontvoerd’. Hij had een feestje georganiseerd om het 20 jarig bestaan van @ Lilian Slop RT te vieren. Weken is hij (in het geheim) in de weer geweest om (oud)leerlingen en hun ouders te achterhalen. Een bijna onmogelijke taak maar voor een groot gedeelte gelukt. Zelfs een aantal leerlingen, met ouders, van het eerste uur waren er bij. De middag werd een mooie doorsnede van 20 jaar RT-schap. Als blijvend aandenken heb ik een prachtige map met persoonlijke herinneringen, foto’s en warme woorden. Deze dag, maar sowieso de afgelopen 20 jaar, vergeet ik niet snel en………….voorlopig blijf ik herinneringen opbouwen.

In 1998 begon het op een kleine slaapkamer en ging het eerst verdiende geld in een theepot. Alles wat ik verdiende stopte ik terug in de ‘praktijk’ om materiaal en methoden te kopen. In die tijd werkte ik ook nog als Intern Begeleider op een basisschool. Maar na 8 jaar in vaste dienst, en een al maar groeiende praktijk, waagde ik de sprong in het diepe. Ik besloot om alleen, als ZZP-er, verder te gaan. Samen met mijn gezin verhuisde ik al snel naar een huis met een eigen praktijkruimte. Dat was hard nodig want niet alleen het aantal leerlingen groeide maar ook de spullen ;-).

Nu, na 20 jaar, is de praktijk mijn grote trots. Ik werk elke dag met veel plezier. Niet alleen met de leerlingen maar ook ouders en collega’s van verschillende scholen. Ik voel het als een voorrecht dat ik iedere keer weer het vertrouwen krijg om met een kind te mogen werken. De aandachtspunten van de kinderen lopen uiteen. Of het nu een leer- of gedragsprobleem is, wel of niet met een diagnose, iedere leerling is uniek. Iedere leerling heeft een eigen plan van aanpak nodig. Dat betekent dat je tijd moet krijgen om een kind goed te leren kennen. Daarnaast helpt het als er een  goede samenwerking is met ouders en school (leerkrachten, IB-er en directie). Samen sterk!  Samen een kind de kans geven weer in zichzelf te geloven. Zolang je een persoonlijke groei doormaakt kun je weer in jezelf geloven en durf je van je fouten te leren. Hoe mooi is het als je daar een stukje aan bij kunt dragen. En hoe mooi is het als een leerling dit voor je opschrijft:

‘Lieve Lilian,

Heel erg bedankt dat ik bij jou mag zijn. Jij geeft mij al lang les. Als ik ergens mee zit kan ik dat altijd bij je kwijt. Ik blijf nog een tijdje bij je. En ik vind het altijd leuk om bij je te komen. Dikke knuffel……….’
of
‘Ik was altijd heel blij als jij het klaslokaal binnen kwam om me te halen voor de bijlessen!’

En een oud leerling, die nu zelf les geeft, me toevertrouwde dat ze zelf de ‘Beertjes’ toepast tijdens haar lesgeven.

Daar ga je toch voor door, zeg nou zelf!

Tot de volgende keer 🙂

Spelletjes, executieve functies, sociale ontwikkeling en nog meer………

Einde zomervakantie, we gaan weer beginnen. Terug in het ritme, de wekker wordt weer gezet en de verwachtingen bouwen weer op. Had ik me net zo voorgenomen om in de “vakantie-stand” te blijven. Dat is dat heerlijke relaxte gevoel dat je graag voor altijd wilt vasthouden. Het is ook de stand waarin mijn creativiteit weer gaat vloeien en ik met de “beste” ideeën op de proppen kom. Ben ik ze alleen weer vergeten op te schrijven! Dat komt de volgende keer dan maar weer……….

Wat ik niet vergeten ben is om lekker veel gezelschap-spelletjes te spelen. Scrabble, Phase10, Sequence, gezellig met elkaar om de tafel. Lachen, elkaar uitdagen en daarbij soms winnen maar ook je verlies kunnen nemen. Onder de hand bezig met letters en cijfers, plannetjes maken hoe het beste aan te pakken of hoe kan ik mijn tegenstander slimmer af zijn? Het heeft alles in zich dat we nodig hebben om ons blijvend scherp te houden en te ontwikkelen.

Spelletjes spelen met elkaar heeft dus alles in zich om het leren-leren te ondersteunen. Het maakt je sociaal vaardig (wachten op je beurt, omgaan met winst en verlies). Het ondersteunt de executive functies (taakgedrag-timemanagement-planning-organisatie en concentratie). Mijn inzet van jaren om scholen en ouders het belang van de zelfinstructie methode van Meichenbaum (beertjes) in te laten zien wordt weer aangewakkerd. Wat-Hoe-Doen-Evalueren is de basis van ons zijn. Of het nou leren in de klas is, een sport in het veld beoefenen of een spel aan de tafel met elkaar spelen. Je bent het beste af als je de situatie kunt overzien, ordening aanbrengt en volgens een plan aanpakt.

Mocht je het van de pro’s willen horen dan kan ik je het boek “Leren Leren” van harte aanbevelen. Het is een handboek waarin heel veel informatie staat met name voor het voortgezet onderwijs en na het gelezen te hebben is volgens mij veel ervan toepasbaar in het basisonderwijs. Het is met name geschreven voor docenten, en volgens mij perfect voor docenten in opleiding, en met wat doorzettingsvermogen ook een bron van informatie voor ouders. Een leuk detail is dat de schrijvers zijn genomineerd voor de NRO prijs die op 2 november zal worden uitgereikt. Ik zou zeggen lezen!

Wil ik met dit inzicht iedereen weer een goede start van het schooljaar 2016-2017 wensen. Blijf die spelletjes met elkaar spelen en lees dat boek!

omslag-leren-leren_site

 

 

 

 

 

 

 

 

Tot de volgende keer 🙂

#nietvoorsofties: boek voor kinderen met kanker

Zooooooo trots op mijn oud-leerling Tonja Elbers. Inmiddels een vrouw die weet wat ze wil en weet hoe je de grootste tegenslagen in het leven naar je hand kunt zetten!

Ze was nog een meisje toen ik door haar ouders gevraagd werd om met haar te werken. Nadat er een hersentumor bij haar was ontdekt volgde er een lange en zware weg. Volledig herstel niet mogelijk, was de uitkomst. Alhoewel de tumor goedaardig is maakt de plek waar die zich in haar hersens bevindt een volledig herstel onmogelijk. Ja en dat is even een dingetje………want hoe gaat je toekomst er dan uitzien? Ik heb het in de tijd dat ik met haar werkte vaak met haar gehad over hoe ze haar toekomst zag en wat ze zou willen gaan doen? Dieren, dat zeker, een eigen boerderij met veel dieren. De boerderij is het (nog) niet geworden maar de liefde voor de dieren is er nog altijd. Haar konijnen zijn haar alles.

Toen ik Tonja jaren later weer tegen kwam op de sportschool, vertelde ze me dat ze nu pas goed begreep hoe “de beertjes” werken, de zelfinstructie methode van Meichenbaum die ik bij al mijn leerlingen inzet (Wat-Hoe-Doen-Nakijken zijn de stappen die je altijd maakt om ordening aan te brengen bij wat je ook doet). Ook vertelde ze mij dat het noodlot weer toe had geslagen. Een hersenbloeding heeft er voor gezorgd dat ze naast haar problemen, veroorzaakt door de tumor, nu ook minder goed hoort, ziet en evenwichtsstoornis heeft. Hoe knap is het dan dat je toch jezelf er toe zet om te sporten en zoals ik op haar boekpresentatie zag, danst met haar geliefde! En ook nog eens mijn favoriete dans de Jive!!

Ja, je leest het goed: een boekpresentatie! Tonja (26) heeft zichzelf “uit een zwart gat geschreven” zoals ze zelf zegt. Door haar verhaal op papier te zetten en in verhaalvorm voor kinderen te gieten, hoopt ze kinderen met kanker te helpen. Het is een aanrader: “niet voor softies!” een boek dat vlot geschreven is, makkelijk wegleest en met een intense boodschap. Niet alleen voor jong maar ook voor oud en zoals haar neurochirurg Prof. Dr. W.C. Peul als voorwoord in haar boek schrijft: “een must read voor vele behandelaars van kinderen en jongvolwassenen met kanker…..” Do I need to say more?

Image-1

Koop het boek, geef het door en zorg dat haar verhaal gehoord wordt en…….houd haar in de gaten want ze is nu met een tweede boek bezig. Nogmaals het verhaal maar dan niet verpakt in de derde persoon maar in de eerste persoon, haar verhaal!!!

 

 

 

Tot de volgende keer 🙂

 

Veranderingen in de gezondheidzorg en passend onderwijs toch wel wat haken en ogen….

Sinds 1 januari 2015 is de verantwoordelijkheid van de jeugdzorg van het Rijk overgeheveld naar de gemeenten. Gemeenten moeten hun eigen beleid vormgeven t.a.v. de jeugdzorg binnen de geestelijke gezondheidzorg. Dat heeft geresulteerd dat behandelaars zich konden inkopen om in aanmerking te komen als behandelaar. Heeft een behandelaar geen overeenkomst met de gemeente afgesloten is behandeling niet mogelijk, of ouders moeten het zelf betalen. Dat betekent dat verwijzers, zoals scholen en anderen die met kinderen werken voor een voldongen feit worden gesteld. Doorverwijzen naar een vertrouwd persoon kan daardoor een probleem zijn. Laat ik voorop stellen dat er veel goede behandelaars zijn, maar soms ben je er van overtuigd dat voor een specifiek kind een bepaalde behandelaar een goede match is. Of omdat het gewoon logisch is, zoals blijkt uit het volgende praktijk voorbeeld.

Een gezin met meerdere kinderen waarvan twee al een aantal jaren behandeld worden door een behandelaar uit een aangrenzende gemeente. De ouders hebben goed contact en vertrouwen in de aanpak van deze behandelaar. Nu is een volgend kind ook gediagnostiseerd en heeft een vergelijkbare behandeling nodig als de andere twee. Je zou denken: dan is het in alle opzichten verstandig en handig om naar dezelfde praktijk te gaan. Helaas is dat onder de nieuwe regeling niet meer mogelijk. Ouders worden nu voor de keus gesteld voor verschillende kinderen verschillende behandelaars in de arm te nemen. Deze inperking van mobiliteit en vrije keuze zie ik als een verschraling van onze zorg. Het doet afbreuk aan een zorgvuldig opgebouwde relatie die een goede behandeling ten goede komt. Niet alleen dat, maar ik kan me zo voorstellen ook nog kosten besparend, denkende alleen al aan een versnelde intake.

Maar wat ik nu schets t.a.v. het veranderde beleid in de gezondheidzorg geldt ook voor het onderwijs. Sinds 1 augustus 2014 is het passend onderwijs een feit. Vandaag een heel stuk in het Haarlems Dagblad 26-2-2016 “Ruzie om kinderen uit IJmond” waar een school in Haarlem met een Regio functie binnen het passend onderwijs, keihard tegen op loopt. Samenwerkingsverbanden die hun eigen beleid moeten maken om leerlingen met een specifieke hulpvraag juiste scholing te bedienen, zorgt voor problemen. De bureaucratie zorgt er voor dat instanties zich keihard tegen elkaar opstellen. Het gekissebis door het verschuiven van verantwoordelijkheid en beleidsvorming zonder enige vorm van richtlijnen zorgt voor diversiteit aan regelgeving en daardoor veel onrust.

Den Haag geeft mij een beetje het gevoel dat er door de verregaande bezuinigingsmaatregelen er een puinhoop van gemaakt is. De problemen door hebben geschoven naar de lagere overheden en nu op afstand kijkt hoe het zich zal gaan ontwikkelen….. Dat we met z’n allen moeten bezuinigen is duidelijk, maar we willen toch ook dat wij een land zijn waar het onderwijs excellent is en iedereen goed passende medische hulp kan krijgen?

Tot de volgende keer 🙂

 

 

 

 

Hij komt, hij komt………

Drukke en spannende perioden breken aan voor onze kinderen.

Het begint al met die prachtige lampionnen voor Sint Maarten waarmee ze langs de deuren snoepjes ophalen. Daarna de intocht van de Sint met weken van spanning wat er toch allemaal in die schoen en op pakjesavond je te wachten staat. Met als afsluiting de Kerst en Oudjaarsavond. Gelukkig is het daarna even twee weken niets om van dit alles weer bij te komen, als er tenminste niet geskied gaat worden.

Uit de verhalen van mijn moeder weet ik dat voor mij de feestmaand december en januari (de maand dat ik verjaar) “verloren” maanden waren op school. Teveel prikkels, teveel spanning maakten dat ik er mijn koppie op school niet meer bij kon houden. Ja en daar doe je echt niets aan. Dat weet ik uit eigen ervaring maar inmiddels ook van mijn eigen kinderen en al die leerlingen die ik mag begeleiden. Er zijn er die het goed aan kunnen en gewoon doorgaan. Maar het zijn juist “mijn” kids, die het toch al wat lastiger hebben op school, die de aankomende maand(en) het een stukje zwaarder hebben. Gaan we daar iets aan doen? Nee, gewoon accepteren en rekening mee houden. Thuis en op school begrijpen dat het even niet anders is.

Deze feestelijkheden kunnen we wel aangrijpen om ze te stimuleren aan hun ontwikkeling te blijven werken. Bijvoorbeeld bij het uitzoeken van de cadeautjes die we ze geven. Een bevriende collega gaf mij ooit de tip over het geven van cadeautjes aan je kind:
*iets creatiefs; denk aan de fijn-motorische ontwikkeling
klei, verf, prik- en vlecht-werkjes

*iets sportiefs; denk aan de grof-motorische ontwikkeling
balspellen, spring- duw- en trekmaterialen

*iets constructiefs; denk aan ruimtelijk-visuele ontwikkeling
bouwdozen, timmeren, knikkerbaan, modelbouw

*iets leerzaams; denk aan de cognitieve ontwikkeling
lezen , schrijven, logisch redeneerspelletjes

Ga samen met je kind op ontdekking hoe de nieuwe aanwinsten werken. Stimuleer je kind om eerst zelf na te denken over hoe iets werkt of in elkaar zit. Niet voorzeggen maar aansturen bij het zelf ontdekken. Komt je kind er echt zelf niet uit probeer het dan eens volgens deze weg: Voor-doen-Samen-doen-Zelf-doen. Je kind leert op die manier van jouw voorbeeld, leert de juiste weg tot oplossingen te komen en ervaart niet de frustratie van het “toch niet voorelkaar krijgen”. Een volgende keer, bij een vergelijkbaar spel of opdracht, kun je voor je kind de link leggen naar een vorige ervaring die goed verlopen is. Daag uit om eerst zelf na te denken en tot een oplossing te komen. Het zal bijdragen aan het zelfvertrouwen en het oplossend vermogen van je kind.

Veel plezier bij het uitzoeken van de cadeautjes, het geven en het samen ontdekken!
Neem daar heerlijk de twee weken van de kerstvakantie voor.
Het zal iedereen goed doen!

Om bij je kind het lezen te stimuleren heb ik een leuke “stocking-stuffer” uit de USA meegenomen: “Mark-my-timeTM is een handige boekenlegger met tijdsregistratie. De timer kan ingezet worden om een bepaalde leestijd te markeren maar kan ook bijhouden hoeveel tijd je al gelezen hebt! Deze boekenlegger (eenvoudige uitvoering) is via mijn website te bestellen,laat je gegevens achter als reactie. De kosten zijn €12,95 (zonder verzend kosten).

Tot de volgende keer 🙂

 

Kinderboekenweek thema “Raar maar waar”

Het thema van de aankomende kinderboekenweek (7-18 oktober 2015).

Centraal staan natuur, techniek en wetenschap, hoe uitdagend is dat! Wat een mooi thema voor kinderen om ze uit te dagen te gaan lezen. Het is namelijk gebleken dat kinderen tegenwoordig minder lezen. Ze hebben het druk met andere activiteiten en zijn meer visueel ingesteld o.a. door tv, computer en ander scherm activiteiten.

Toch is juist het lezen zo belangrijk. Want weet je dat als je kind één jaar lang 20 minuten per dag leest het zo’n één miljoen woorden onder ogen krijgt. Niet alleen dat maar het bevordert ook nog eens de spelling, grammatica en stelvaardigheden.

Het blootgesteld worden aan zoveel woorden zorgt voor de opbouw van je woordenschat. Een goede en grote woordenschat is belangrijk voor het begrijpen en interpreteren van teksten. Weten dat een woord meerdere betekenissen kan hebben leer je als je dat woord in verschillende contexten tegenkomt en leert te begrijpen. Naast een letterlijke betekenis kan een woord ook een figuurlijke betekenis hebben. Het begrijpen van figuurlijk taalgebruik is belangrijk in de sociale omgang en je staande leren houden in de maatschappij. Dus lezen is niet alleen een techniek die je beheerst, het leert je grip te krijgen op je leven.
Kijk eens naar dit filmpje met belangrijke info omtrent: Meer lezen, beter in taal.

Daag je kind daarom uit om zelf een boek te lezen door leestijd te creëren………

  • “Lezen en rijden”: tijdens het rijden van en naar activiteiten is een mogelijkheid, als je kind geen last heeft van wagenziekte.
  • “Boek in je tas”: neem eens een boek mee naar een afspraak waar je de kans loopt dat je moet wachten zoals een afspraak bij de tandarts of dokter.
  • “ Van alles en nog wat”: krant, tijdschrift, strip, recepten, ingredientenlijsten etc. Wat ze ook lezen het helpt hun leestechniek en woordenschat.
  • “Beter dan TV”: laat je kinderen bijhouden hoeveel tijd ze aan een schermactiviteit besteden versus het lezen. Beloon de extra leestijd!!

……..en door boeken te zoeken die bij de interesse van je kind passen.

Veel leesplezier en tot de volgende keer 🙂
en laat eens weten wat je van dit Blog vindt…..

 

 

 

 

 

Gastblog: Jezelf durven zijn

Achteraf realiseerde ik me pas ik dat ik bij binnenkomst al voelde dat er iets niet klopte. Het was mijn zoon die sneller was dan ik en zich niet liet leiden door de autoriteit van de waarnemend tandarts. Het was haar houding, haar uitstraling en haar focus op de klok die verder tikte. Een nauwelijks zichtbare en vooral tijdrovende aanpak als je een kind voor je hebt dat wil begrijpen wat je gaat doen. De vrouw, getekend door beperkt geduld, liet hem de keuze: ‘of je doet het op mijn manier, of je gaat naar huis’. Het was het laatste waar mijn dappere zoon voor koos.

‘Liever kiespijn dan nu geholpen, bij onze tandarts voel ik me tenminste veilig’, aldus de woorden van een jongen van 9. Vier dagen later werd hij met vier verdovingen verlost van zijn kies door onze tandarts Hans. Dansend ging hij heen en zingend kwam hij terug. Bijzonder eigenlijk. Wat doet Hans wat de waarnemer niet doet? Je kunt je er een voorstelling van maken.

Interessanter vind ik de vraag hoe mijn eigenzinnige zoon eigenlijk handelt. Zonder gene van ‘wat de bedoeling is’, gewoon heel dichtbij zichzelf maakt hij een logische keuze. Een kwestie van lef zou ik zeggen. Ik stond er bij en keek er naar, zelf geïntimideerd door de waarnemer als autoriteit, die mij maande mijn zoon hartig toe te spreken.

Mijn zoon is anders dan anderen. Hij weet wat hij wil en steekt dat niet onder stoelen of banken. Voor anderen is dat soms lastig. En daarmee voor hem. We leren in systemen iets op een bepaalde manier te doen, op te lossen. Zoals het hoort, zoals wij met elkaar afgesproken hebben. Als jij dan net even anders kijkt, naar het totale plaatje bijvoorbeeld in plaats van lijnen of in beelden in plaats van letters, dan heb je een bewogen schooltijd.

Een zoektocht voor een kind of volwassene, die niet in het systeem past. Het algemene verlangen heerst om er een etiketje op te plakken, zodat we het in het systeem kunnen snappen en kunnen behandelen of dempen. En dat terwijl er zo veel historische voorbeelden zijn dat juist “het anders zijn” de toegevoegde waarde is voor verandering.

Historisch bewijs of niet, toch niet zo gemakkelijk. Het vergt in de basis durven zijn wie je bent, anders dan de ander, en vraagt een grote dosis aanpassingsvermogen. Waar ben ik en wie zit er voor mij, waar liggen de grenzen en hoe kan ik hier aansluiten vanuit mijn eigen ik. Je kunt het doseren of beteugelen noemen of een kunst om te bewegen. Met de eigen waarden als belangrijkste basis.

Naast moeder van drie prachtige zonen werk ik dagelijks met dappere dokters en wetenschappers om voorbij grenzen te kijken en innovaties te ontwikkelen. Het vergt lef om jezelf te kunnen zijn en buiten de lijntjes te kleuren. Maar het levert ook op. Jezelf zijn geeft kleur, het inspireert, het brengt je op ideeën, het herinnert je aan het kind zijn en het doet bewegen. Ik geloof dat we er een mooiere wereld mee kunnen creëren.

Vanuit die gedachte en met de onbevangenheid en het lef van kinderen als bron, heb ik het kinderboek Vlindertaal geschreven. Vlindertaal gaat over een diertje dat leeft in een blauwe wereld en houdt van rood. Het is bedoeld voor kinderen vanaf 5 tot 99, als inspiratie, als steun en als bevestiging.

‘Toen ik in de blauwe wereld leefde, ging ik steeds meer van blauw houden. Niet van dat echte blauw maar van turquoise de kleur van de zee. Nooit meer zag ik iets dat op rood leek. Ik zei zelfs dat ik niet van rood hield, dat dacht ik toen echt.’

Als je anders denkt dan anderen, dan maakt je dat soms boos of verdrietig. In Vlindertaal wordt de lezer meegenomen in de reizen van het diertje dat ondertussen vragen stelt. Wat doe jij eigenlijk als je boos bent? of: Wat is jouw lievelingskleur? Met al die vragen volgen lessen op het pad van het diertje, waarvan de simpelste blijkt: Het enige wat je te doen hebt is kijken in de spiegel. Dat wat jij geeft aan de wereld, dat ben jij. Als je van rood houdt: hou dan van rood, wil je rennen: ren, als je wilt zingen: zing dan!

Hoe mooi zou het zijn als we dat allemaal zouden kunnen, hoe mooi zou de wereld er dan uitzien? Als we allemaal ons zelf zouden durven zijn.

De rust en toewijding die tandarts Hans heeft om onze zoon te begeleiden diezelfde rust en toewijding heeft Lilian in de begeleiding van hem in wat dit jaar komen gaat. Met veel geduld kan onze zoon zichzelf zijn. Net wat anders en o zo bijzonder. Dank je wel Lilian.

Dit keer een Gastblog geschreven door:
Barbara Kerstens (moeder van drie zonen en is werkzaam in haar eigen bedrijf)

Vlindertaal is te koop via www.vlindertaal.nl en kost 15 euro.

Tot de volgende keer 😉

 

 

Tijdsbesef en klokkijken

belangrijk voor de algehele ontwikkeling en zelfredzaamheid van je kind

Het is al een aantal jaar geleden dat ik me voor het eerst realiseerde dat de technologische ontwikkeling naast veel positiefs ook voor problemen kon gaan zorgen. Het was één van mijn toenmalige leerlingen die mij dat duidelijk maakte. Het was zijn antwoord op mijn vraag over hoe lang hij dacht te doen over een tripje naar zijn familie elders in het land en hij mij antwoordde met; “Ik denk een dvd lang……..”

Leren is ervaren, begrippen be-leven en door-leven om ze uiteindelijk te begrijpen en te kunnen toepassen. Dat begint al vroeg, voordat je naar school gaat. Begrippen ervaar je samen met je ouders, broertjes, zusjes en vriendjes.

Een van die belangrijke ontwikkelingen die door ervaren en beleven zich ontwikkelt is tijdsbesef met in het verlengde daarvan het klokkijken. Begrippen als: een jaar bestaat uit 12 maanden en 365 dagen, ieder met zijn eigen benaming en volgorde. Bij herhaling horen dat maandag na zondag komt en dat november en december maanden zijn die elkaar opvolgen is belangrijk voor een kind. Maar ook dat november 30 dagen heeft en december 31. Dat het dé twee maanden zijn waarin de kinderfeesten van het jaar zijn, 11 november en 5 december!

Die bewustwording zorgt voor tijdsbeleving, ordening en structuur. Maar ook de tijd ervaren door doen, lopen, fietsen. Samen de weg zoeken, samen de afstand en tijd inschatten. Treintje pakken maar eerst even met elkaar opzoeken waar en hoe laat de trein vertrekt. Niet vergeten ook alvast de vertrektijd op te zoeken en… “we nemen een retourtje”. Zonder dat je het merkt ben je met begrippen rond tijd bezig. En een goed besef van tijd en ruimte zijn belangrijk voor de rekenontwikkeling.

Leren doe je dus door ervaren en …….. door  te “stampen”. Want net zo goed als dat we hebben moeten leren dat de kleur rood, rood is, moeten we leren dat de seizoenen in volgorde herfst – winter – lente – zomer zijn. Daag je kind uit deze begrippen (spelenderwijs) te leren, want de wereld bestaat niet bij de lengte van een DVD………

Ik heb een selectie van spellen en materiaal gemaakt die kunnen helpen om je kind een beter besef van tijd te laten ontwikkelen. Wat een beter moment als de zomervakantie om daarmee te starten!!

 

 

 

Een hele goede vakantie en
tot de volgende keer 🙂